Dag-Arne Eide
Vi har inntrykk av at fleirårig raigras høver også på stader der vi ikkje skulle tru. Eg har følgt med eit lite areal på 3,3 dekar frå januar i år og fram til etter slåtten i juni. Arealet ligg på Sandane i Gloppen kommune, 5-10 moh. og ca. 1 km frå sjøen. Såleis ikkje så uventa at raigras kan overvintre, men det er snakk om ei 5.-års eng. Det blei sådd raigrasblandinga Strand 23 i 2018. Sorten Figgjo var sannsynlegvis den dominerande også då.
Enga ligg lagleg til for fotografering både på sykkeltur og i jobbsamanheng.
Det blei hausta 6 ballar med snittvekt på 830 kg på dette arealet. Vege to stk. 1,8 ballar pr. dekar. Tørrstoffinnhaldet var 40 %.
Då har vi følgjande reknestykke: 830 kg pr. balle x 0,40 = 332 kg tørrstoff pr. balle. Dagen før slått var det 1 FEm/kg tørrstoff. Vi rundar av til 300 FEm pr. balle! Dette utgjer 545 FEm pr. dekar på 1. slått.
Atterhald: At snittvekta på alle ballane er 830 kg, at prøveuttaket av graset på rot og uttaket av tørrstoffprøve på to ballar er representativt, samt at Nibio sin analyse av graset er korrekt og at arealet på skiftet er rett. Vi har alltid fleire feilkjelder i slike tilfelle. Det er snart føre å trekkje for raske konklusjonar når det gjeld avling pr. dekar når vi berre har tal ballar og ein tenkt tørrstoffprosent som utgangspunkt. I dette tilfellet har vi gjort vårt beste! Avlinga var uventa stor, men raigras er tett.
Kjempefôr er hausta inn her, men vil bonden i slike tilfelle klare å hente ut rett pris ved sal, eller vil ein bonde kjøpe ein slik balle til rett pris? Då må det god dokumentasjon til.
Påstand: For ofte veit vi for lite om fôrmengda i ein rundballe når det skal kjøpast eller seljast. Det viktigaste er å vite vekt og tørrstoffprosent. Ved for mykje fokus på stykkpris på ballane kan det føre til at dei våtaste ballane blir handla til for høg pris, medan dei tørre, tunge ballane med mykje fôr, blir for billege i høve til innhaldet.